تیرچه فلزی دارای مزایای نسبت به انواع مختلف دیگر تیرچه است. وزن آنها کمتر از انواع دیگر بوده و به همین دلیل حرکت دادن آنها آسان‌تر است. همچنین مجبور نخواهید بود این نوع تیرچه را به خوبی بررسی کنید، تیرچه‌های فلزی صاف بوده و زوایای مشخصی دارند. در صورتی که این تیرچه‌ها را از تیرچه خرم دژ تهیه کنید، محصولاتی را دریافت خواهید کرد که مطابق با استانداردهای انجمن تیرچه و بلوک ساخته شده‌اند. سطح گالوانیزه کردن تیرچه‌های فلزی متفاوت است. G90 حداقل سطحی است که در برخی از کشورها کاربرد دارد. البته باید توجه کرد که در محیط‌های مرطوب، باید از سطح بالاتری استفاده کنید.
مواد آنها نسبتا انعطاف‌پذیر هستند و در صورت مشاهده شکستگی نباید مورد استفاده قرار گیرند. این تیرچه‌ها باید به طور مناسبی حمل شوند تا آسیبی متوجه آنها نشود. این تیرچه‌ها وزن نسبتا سبکی دارند، اما در زمان حمل آنها باید از دو نفر استفاده شود تا حادثه‌ای رخ ندهد. تا جای ممکن در زمان تخلیه کامیون حمل، تیرچه فلزی باید با دست تخلیه شود.
سقف‌های مختلف باید بارهای متفاوتی را تحمل کنند و برای رسیدن به مقاومت مورد نظر، فاصله قرارگیری تیرچه‌ها در هر سازه متفاوت خواهد بود. در ساختمان‌های مسکونی که بار زیادی بر روی سقف قرار نمی‌گیرد، فاصله بین دو تیرچه از سقف‌های ساختمان‌های تجاری و پارکینگ‌ها بیشتر خواهد بود. در برخی از سقف‌ها از دو تیرچه کنار هم برای به دست آوردن مقاومت کافی استفاده میشود. البته در سقف‌هایی با دهانه‌های طولانی نیز از دو تیرچه در کنار هم استفاده میشود.
انتهای تیرچه‌ها نیز باید به گونه‌ای قرار داده شوند که مقدار کافی از تیرچه فلزی بر روی پاشنه شاهتیر باشد. اگر تیرچه‌ها خیلی کم بر روی پاشنه شاهتیر قرار بگیرد، از مقاومت آن کاسته خواهد شد. در بین تیرچه‌ها می‌توان از بلوک و یا قطعات یونولیت استفاده کرد. در سقف‌هایی با دهانه طولانی، میلگردهایی نیز به صورت عمود بر تیرچه در سقف استفاده میشود که به میلگرد بالایی تیرچه جوش داده می‌شوند. این کار باعث یک پارچه شدن بیشتر سقف میشود.
تیرچه فلزی مانند انواع دیگر تیرچه نیازی به شمع نگهدارنده ندارد و در زمان قرار دادن در محل خود مقاومت کافی در برابر وزن تیرچه و بارهای دیگر را دارد. استفاده نکردن از شمع باعث میشود تا محیط کار خلوت بماند و افراد اجرایی بتوانند به راحتی از زیر آن عبور کنند. به خاطر نبودن شمع در ساختمان، کارها طبق روال معمول انجام می‌پذیرد و مراحل ساخت و ساز با سرعتی بیشتر پیش خواهد رفت.
بعد از قرار دادن تیرچه‌ها در محل و قرار دادن بلوک‌ها و یا قطعه‌های یونولیت در بین آنها و جوش دادن میلگرد عرضی، با پوشاندن تمامی سوراخ‌ها می‌توان عملیات بتن‌ریزی را شروع کرد. در این مرحله بتن به محل پمپ شده و بر روی سقف ریخته میشود. می‌توان برای سبک‌تر شدن سقف از فوم بتن استفاده کرد. این ماده خود تراز بوده و نیازی نیست تا با استفاده از وسایل سقف را تراز کرد.
بعد از بتن‌ریزی، باید زمان کافی برای خشک شدن سقف را در نظر گرفت. در هر محیطی این زمان متفاوت خواهد بود و اگر محیط پروژه در جایی که رطوبت بالا است قرار داشته باشد، باید زمان بیشتری را برای خشک شدن بتن صبر کنید. البته در روزهای سرد سال نیز بتن باید مدت زمان بیشتری بماند تا به طور کامل خشک شود و مقاومت لازم را به دست آورد.
می‌توانید برای تهیه انواع تیرچه ساخته شده بر طبق استانداردها، با تیرچه خرم دژ تماس بگیرید. ما همواره با استفاده از مواد اولیه مرغوب و مناسب، بهترین نوع تیرچه را برای مصارف مختلف تولید می‌کنیم. می‌توانید انواع تیرچه‌های سفارشی را برای مصارف مختلف با تماس با ما تهیه کنید.
در بسیاری از ساختمان‌ها از تیرچه برای اجرای سقف استفاده میشود. تیرچه انواع مختلفی دارد و تیرچه فلزی یکی از آنها است. این نوع از تیرچه مزایای مخصوص به خود را دارد که سازندگان را ترغیب به استفاده از آن میکند.
محصولات ساخت و ساز ترکیبی مانند فایبرون (Fiberon)، تیمبرتک (TimberTech) و آزک (Azek) در سالیان اخیر پیشرفت‌های زیادی داشته‌اند. اگر چه به صورت کلی به نظر نمی‌رسد که کیفیت مواد قالب‌بندی پیشرفت زیادی کرده باشند. در همان حال، استفاده از تیرچه‌ها رونق زیادی پیدا کرده و این مواد ساختمانی می‌توانند مقاومت مطلوب طراح را ایجاد کنند. به همین دلیل، اکنون سقف‌ها را با استفاده از تیرچه‌های فلزی گالوانیز شده و سبک وزن درست می‌کنیم که به طراح اجازه میدهند سقفی بادوام را به مشتریان ارائه دهد که بتواند در برابر بارهای وارده دوام کافی را داشته باشد. از جهت دیگر استفاده از تیرچه کرومیت آسان است و به تجهیزات اضافه نیاز نیست.
قبل از این که به بحث در مورد تیرچه فلزی بپردازید، باید با اداره ساخت و ساز شهر خود تماس بگیرید و از الزامات آنها برای سقف‌های ساخته شده از تیرچه فلزی با خبر شوید. تیرچه‌های تولید شده در تیرچه خرم‌دژ با رعایت کامل استانداردها ساخته می‌شوند و می‌توان از آنها در سازه‌های مختلف با کاربری‌های متفاوت استفاده کرد. با این حال، طرز استفاده آنها توسط طراح سازه نیز از اهمیت زیادی برخوردار بوده و به همین دلیل است که طرح نهایی ساختمان باید به تایید سازمان‌های مربوطه برسد. زمانی که در یک طرح، تمامی موارد کمیته استاندارد ساختمان رعایت شده باشد، قابلیت گرفتن مجوز را خواهد داشت.
چنین چیزی باعث میشود که در هر پروژه از مصالح مورد نظر طراح استفاده کرد، اما داشتن این مهر تایید مایه اطمینان خاطر است و در همان حال به مشتریان کمک میکند تا طرح‌های پیشنهادی خود را ارائه دهند و در صورت گرفتن تاییدیه بتوانند آن را اجرا کنند. اگر اداره ساخت و ساز شهر شما داشتن یک مهندس ناظر را نیز الزامی میکند، به دنبال کسی باشید که تجربه ساخت ساختمان‌های تجاری را در کارنامه خود دارد. آنها با طراحی مقاوم سازه و همچنین ایده استفاده از تیرچه فلزی در انواع سقف‌ها آشنایی دارند.
از تیرچه فلزی می‌توان در سقف‌ها با ضخامت‌های مختلف (نسبت به ضخامت سقف) و اندازه‌های متفاوت برای قرارگیری در بال تیرآهن (عرض لبه تیرچه) استفاده کرد. تمامی این موارد دارای نقشی مهم در ظرفیت تیرچه هستند، اندازه تیرچه مورد نظر به میزان بار ساختمان بستگی دارد. تهیه‌کنندگان مواد فلزی، نمودارهای دوره‌ای زیادی را برای تعیین اندازه تیرچه به کار میبرند. به طور کلی، تیرچه‌ها را باید با استفاده از فلزاتی با ضخامت استاندارد ساخت.
اگر تا به حال به سقف‌های خانه‌های نیمه کاره توجه کرده باشید، احتمالا با تفاوتهای آنها آشنا هستید. تیرچه‌ها و شاهتیرها ساختار کلی سقف را تشکیل میدهند و در بین تیرچه‌ها از مصالح ساختمانی مختلف استفاده میشود. تیرچه‌ها با استفاده از میلگردهایی با قطر استاندارد و صفحه فلزی ساخته می‌شوند تا در داخل ساختمان مورد استفاده قرار گیرند. تیرچه‌های فلزی می‌توانند باعث بهبود کیفیت سقف‌ها در پروژه‌های ساختمانی شوند. می‌توان اتصالات را با استفاده از پیچ‌های گالوانیزشده ¾ اینچی یا جوشکاری به شاهتیرها متصل کرد.
بعد از قرار دادن تیرچه‌ها و پوشاندن بین آنها، بتن‌ریزی سقف انجام میشود. زمانی که از تیرچه فلزی در ساخت ساختمان استفاده میشود، در زمان ساخت صرفه‌جویی میشود می‌توان با استفاده از این مواد، مدت اجرای پروژه را کوتاه کرد. زمانی که از این نوع تیرچه در ساخت سقف استفاده میشود، نیازی به شمع نگهدارنده نخواهید داشت. می‌توانید با تیرچه خرم دژ تماس بگیرید تا بهترین و مرغوب‌ترین تیرچه را به شما ارائه دهیم.
تیرچه یکی از اجزاء ساختمانی پر کاربرد در صنعت ساخت و ساز است. تیرچه‌ها دارای انواع مختلفی هستند و هر کدام الزامات طراحی مخصوص به خود را دارند. یکی از انواع تیرچه، تیرچه فلزی با جان باز است که به خاطر مزایایی که در زمان ساخت دارد، مورد توجه طراحان قرار گرفته است.
این تیرچه‌ها توانایی انتقال بار سقف به دو انتهای خود را دارند و بارهای موجود را به طور یکنواخت به تکیه‌گاه‌ها منتقل می‌کنند. برای اجرای تیرچه فولادی با جان باز در سازه‌ها و ساختمان‌ها، باید متناسب با باری که بر روی آنها اعمال میشود، فاصله بین دو تیرچه را محاسبه کرده و در زمان اجرا این فاصله به طور دقیق در نظر گرفته شود. در صورتی که الزامات طراح سازه به طور کامل رعایت شود، این نوع از تیرچه می‌تواند مقاومت خوبی داشته باشد و بارهای وارد شده را به خوبی تحمل کند.
این تیرچه‌ها دارای یک تسمه در بال تحتانی و یک نبشی در بال فوقانی هستند و با استفاده از میلگردی که متناسب با طراحی تیرچه خم میشود در جان محکم شده که ترکیب این تسمه و نبشی و میلگردها مقاومت بالایی را ایجاد میکند که می‌تواند بارهای مختلف وارد شده به سقف را به پایه‌ها انتقال دهد.
فواصل خالی میان تیرچه فلزی با جان باز به وسیله مواد مختلفی که دارای وزن کمی هستند، پوشش داده می‌شوند. مواد به کار رفته در این نوع از سقف، انواع مختلفی دارند و در هر سازه بنا به طراحی مورد استفاده قرار می‌گیرند. بلوک‌های سیمانی، طاق ضربی، قالب‌های پلی‌استایرن و قالب‌های موقت فولادی کامپوزیت که با استفاده از مواد سبک پر می‌شوند، در فواصل خالی بین تیرچه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در هر سازه، فاصله میان دو تیرچه متفاوت است و نسبت به نوع کاربری ساختمان و وزنی را که سقف باید تحمل کند، این فاصله‌ها تعیین می‌شوند. معمولا فاصله از 100 سانتی متر بیشتر نخواهد بود و قرار دادن تیرچه‌ها در فاصله بیشتر از 100 سانتی متر توصیه نمی‌شود. هر قدر باری که سقف باید تحمل کند بیشتر باشد، فاصله بین دو تیرچه فلزی با جان باز را کمتر در نظر می‌گیرند تا بتواند تحمل کافی بارهای وارد شده را داشته باشد.
بعد از قرار دادن مصالح پر کننده بین دو تیرچه، بتن ریزی سقف انجام میشود. بتن ریزی باید کمتر از 4 سانتی متر ضخامت نداشته باشد. در صورت بتن ریزی با ضخامت کمتر از 4 سانتی متر، کف به اندازه کافی مقاومت نخواهد داشت و در اثر عوامل مختلف، امکان ترک خوردن آن بالا خواهد بود. بتن با ضخامت کم به راحتی از هم گسیخته میشود و از کیفیت سقف کاسته خواهد شد. در جاهایی که احتیاج به مقاومت بیشتر است، بتن ریزی با ضخامت 10 سانتی متر هم انجام میشود. بتن ریزی ضخیم از تخریب بتن در حین اجرای عملیات ساختمانی جلوگیری میکند و در اثر عبور دادن مصالح از روی سقف، هیچ آسیبی به بتن وارد نخواهد شد.
تیرچه فلزی با جان باز در زمان قرارگیری در جای خود و قبل از بتن ریزی، نیازی به شمع نگهدارنده ندارد و به راحتی می‌تواند وزن خود و بتن خیس و عوامل اجرایی را تحمل کند. عدم نیاز به شمع‌های نگهدارنده، باعث کاهش هزینه‌های ساخت و ساز میشود و سازنده نیازی به تهیه نگهدارنده نخواهد داشت. استفاده نکردن از شمع نگهدارنده باعث خلوت ماندن فضای کار میشود و عوامل اجرایی می‌توانند به راحتی کارهای مختلف را انجام دهند و زمانی برای نصب نگهدارنده‌ها و جمع کردن آنها بعد از انجام بتن ریزی سقف و خشک شدن آن نیاز نخواهد بود.
زمانی که سقف با استفاده از تیرچه فلزی با جان باز اجرا میشود، بعد از بتن ریزی این تیرچه‌ها به طور کامل در سقف فرو می‌روند که باعث میشود سقف لرزش کمتری داشته باشد.
این نوع یکی از رایج‌ترین نوع تیرچه مورد استفاده در ایران است که اکثر مهندسین در هنگام ساخت و ساز از این نوع از تیرچه استفاده می‌کنند. این نوع از تیرچه به نام‌های متفاوتی مانند، خرپای تیرچه، خرپای میلگردی یا تیرچه خرپایی شناخته میشود. خرپا در این نوع از تیرچه‌ها از میلگرد است و بسته به مقاومت مورد نیاز باید از میلگرد مناسبی استفاده کرد. انجمن تیرچه و بلوک همواره در پی تدوین استانداردهایی برای ساخت و اجرای بهتر تیرچه‌های تولیدی توسط تولیدکنندگان است.
تیرچه‌ها را با استفاده از مواد مختلفی می‌سازند و در صورتی که برای ریختن پاشنه از قالب‌های سفالی در هنگام بتن‌ریزی استفاده شود، به این نوع از تیرچه، تیرچه خرپایی با کفشک گفته میشود. در برخی از ساختمان‌ها از انواع پیش فشرده استفاده میشود. در تیرچه‌ها که از میلگرد در ساختمان آن استفاده شده، قبل از این که بتن‌ریزی انجام شود، میلگردها کشیده می‌شوند. کشش میلگردها تا زمانی ادامه پیدا میکند که بتن در قالب ریخته شده و خشک شود. زمانی که بتن خشک شد، میلگردها را رها می‌کنند، بدین ترتیب در زمان ساخت، تیرچه‌ها تحت فشار قرار می‌گیرند.
تیرچه از چند جزء تشکیل شده که این اجزاء عبارتند از، میلگردی که در بالا قرار می‌گیرد، یک میلگرد نیز به صورت عرضی یا مارپیچ در طول این تیرچه‌ها ادامه پیدا میکند و آهنی که در پایین تیرچه مورد استفاده قرار می‌گیرد که در برخی از تیرچه‌ها این آهن با میلگردهایی که تحت کشش قرار می‌گیرند جایگزین میشود. میلگردهایی که در ساخت تیرچه مورد استفاده قرار می‌گیرند باید در یک حد استاندارد باشند تا بتوان از تیرچه مقاومت مورد نظر را انتظار داشت.
در بالا یک میلگرد قرار داده میشود که قطر این میلگرد باید بین 6 تا 12 میلیمتر باشد. در صورتی که میلگرد مورد استفاده قطری نزدیک به 12 میلیمتر داشته باشد، باید این میلگرد در ارتفاعی قرار داده شود که در بتن پوشش قرار بگیرد یا به عبارت دیگر، قدری بالاتر از بلوک باشد. میلگرد دیگری که در عرض به صورت مارپیچ قرار داده میشود نیز نباید قطر کمی داشته باشد، تا بتواند نیروهای برشی سقف را تحمل کند و در مقاومت کلی سقف تاثیری نگذارد.
قطر میلگرد عرضی نیز باید از استانداردها پیروی کند و این استانداردها این قطر را بین 5 تا 10 میلیمتر مشخص کرده‌اند و حداکثر فاصله بین آنها نباید بیشتر از 20 سانتی متر باشد. میلگردهای کششی که در پایین تیرچه مورد استفاده قرار می‌گیرند، بارهای سقف را تحمل می‌کنند و برای این کار باید از مقاومت کافی برخوردار باشند. در هر کدام از تیرچه‌ها باید این میلگردهای کششی حداقل 2 عدد باشند و میلگردهای کششی نیز باید فطری بین 8 تا 16 میلیمتر داشته باشند.
یکی از مواردی که در مقاومت کلی تیرچه خرپایی تاثیرگذار خواهد بود، چسبندگی بتن به فولاد است. در تیرچه‌ها، بتن به میلگردهای فولادی باید چسبندگی لازم را داشته باشد. برای به دست آوردن چسبندگی بالا، میلگردهای مورد استفاده در ساخت تیرچه‌ها از انواع عاج‌دار است. عاج میلگرد، چسبندگی بهتری ایجاد میکند.
در صورت رعایت این نکات، به تخریب و بتن‌ریزی مجدد نیازی نخواهد بود. در ابتدا باید تعداد آرماتورها و فاصله آنها از هم بررسی شود. فاصله بین خاموت‌های تیر باید طبق طرح سازه باشد و اولین خاموت باید در بالای ستون قرار بگیرد. خیز منفی را نیز باید مورد توجه قرار داد. قالب‌ها باید بررسی شوند تا هیچ ماده اضافه‌ای مانند، شن، ماسه، فوم و غیره در آنها نباشد.
کلاف‌های عرضی نیز باید چک شوند و فاصله بین شمع‌های نگهدارنده نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. سازنده قبل از بتن‌ریزی، بلوک‌ها را باید خیس کند. آرماتورهای تقویتی نیز باید کنترل شوند. باید آرماتورهای حرارتی و تقویتی نیز کنترل شوند. قالب باید به گونه‌ای باشد که هیچ نشتی نداشته باشد.
اولین تیرچه فلزی با جان باز، تیرچه با جان باز Massillon بود که برای اولین بار در سال 1923 ساخته شد. این سیستم تیرچه شامل یک شبکه پیوسته در یک پیکربندی خرپایی از نوع وارن بود و شامل دو نوار افقی در بالا و دو نوار قطری در پایین بود. ماهیت بدون مانع اولین تیرچه با جان باز، یک طراحی کارآمد ارائه می‌داد که می‌توانست به راحتی ویژگی‌های الکتریکی / مکانیکی را در صفحه قاب سقف جای دهد.
انستیتوی تیرچه‌های فولادی پنج سال پس از تولید اولین تیرچه فولادی با جان باز تشکیل شد. در سال 1929، یک سال پس از تاسیس موسسه Steel Joist، اولین جدول بارگذاری تیرچه فولادی با جان باز ایجاد شد. جداول بارگذاری به یکپارچه سازی استانداردهای طراحی و از بین بردن سردرگمی در بین معماران، مهندسان، سازندگان کمک کرده است. اگرچه تیرچه فولادی با جان باز مدرن از المان‌های زاویه‌دار فولادی و میله‌ها یا فقط المان‌های زاویه‌دار فولادی تشکیل شده، اصطلاح "تیرچه نواری" از ابتدا برای این محصول در نظر گرفته شده و هنوز هم به عنوان نامگذاری استاندارد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از زمان تاسیس انستیتوی Steel Joist، تیرچه‌های فولادی با جان باز یکی از ویژگی‌های مهم ساختمانی در صنعت ساخت و ساز هستند که طرح‌هایی با وزن و مصالح کارآمد، دهانه‌های طولانی، ساخت و نصب ساده و طراحی بدون محدودیت ارائه میدهند که امکان عبور تاسیسات الکتریکی و مکانیکی را فراهم می‌کنند در حال حاضر سالانه هزارن تن عرشه و تیرچه فولادی در جهان تولید میشود. در حال حاضر میلیاردها فوت مربع از هر دو سازه بام و کف در دنیا وجود دارد که با استفاده از تیرچه فولادی با جان باز ساخته شده‌اند.
برای مهندس سازه، تیرچه‌های فولادی با جان باز می‌توانند یک چالش ایجاد کنند زیرا به منزله اصلاح یک ساختمان موجود است تا بتواند بارهای بیشتری تحمل کرده، دارای عملکرد بهتری در تراز کف بوده و دارای بازشوهایی در کف / سقف‌های جدید باشد. یکی از دلایل عمده برای اصلاح و بهبود تیرچه فولادی با جان باز، نیاز به نصب تجهیزات جدید در بام است که ظرفیت طراحی سازه‌های پشتیبان را افزایش می‌دهد. در صورت عدم وجود تیرچه‌های فولادی با جان باز، سازه قادر به تحمل بارهای جدید نخواهد بود، که به دلیل عدم وجود فضای لازم برای قرار دادن تیرچه جدید در حفره‌های موجود، امکان استفاده از تیرچه‌های کامل وجود نخواهد داشت.
از نظر تاریخی، برخی از مهندسان سازه به اصلاح به خلاقیت مهندسی خود روی آورده‌اند تا بتوانند یک سیستم قاب فولادی با جان باز طراحی کنند. برخی از اصلاحات شامل جوشکاری صفحات فولادی، المان‌های زاویه‌ای، کانال‌ها و استفاده از المان‌های افقی در تراز تیرچه‌ها است که در نهایت منجر به افزایش مدول الاستیسیته مقطع میشود.
اگرچه این رویکرد دارای مزایای زیادی است، اما اغلب این واقعیت را در نظر نمی‌گیرد که نقطه ضعف ممکن است در المان جان یا اتصالات جان به المان‌های افقی باشد. به همین ترتیب، اتصالات جوش داده شده به دلیل مشکلات مربوط به جوشکاری در المان‌های افقی و یا نگرانی‌های کیفی مربوط به جوشکاری در محل، نمی‌توانند گزینه موفقی در نظر گرفته شوند.
رویکرد دیگر که در ساختمان‌های موجود مشاهده شده است، نصب تیرچه‌های فولادی عریض در مجاورت یک تیرچه فولادی با جان باز موجود است. در محلی که این نوع اصلاحات اعمال شده باشد، انتهای تیر فولادی در عمق 2.5 اینچی قرار می‌گیرد و شبکه فولادی تقویت میشود. این روش ممکن است مشکلات مشابه با نصب تیرچه فولادی با جان باز با طول کامل را داشته باشد زیرا یک تیرچه فولادی عریض اغلب بیش از حد طولانی و دست و پا گیر است و به سختی می‌تواند در دهانه موجود نصب شود.
گاهی اوقات ممکن است تیرچه به صورت دوگانه با یک اتصال خمشی در مرکز دهانه طراحی شود. اگرچه این رویکرد دارای مزایایی زیادی است، اما اندازه تیرچه فولادی معمولا در مقایسه با تیرچه‌های مجاور بسیار زیاد خواهد بود. این اقدام ضروری است تا اطمینان حاصل شود که تیرچه به راحتی می‌تواند بارگذاری پیشنهادی را بدون رسیدن به حد تسلیم تحمل کند که در غیر این صورت ممکن است منجر به خرابی زودرس تیرچه فولادی با جان باز مجاور شود.
اگرچه ممکن است به طور گسترده‌ای شناخته شده نباشد، یک رویکرد بهتر برای تقویت سیستم قاب‌های داخلی تیرچه فولادی موجود با جان باز، نصب تیرچه‌های فولادی با ضخامت جدید است که توسط تولید کننده تیرچه طراحی شده است. صفحات اتصال پیچ و مهره شونده در محل، نسبتا سبک هستند و نیازی به اصلاح سیستم مهاربندی موجود ندارند و ممکن است با کمی تغییر، نصب تاسیسات مکانیکی / لوله کشی / برقی موجود به راحتی در محل خود قابل نصب باشند.