اگرچه سیمان پرتلند در کارخانه تست شده و بعد از آن به بازار عرضه میشود. ولی در ساخت و ساز باید قبل از استفاده، از مرغوبیت آن مطمئن شویم.
آزمایش کیفیت سیمان پرتلند باید به همان شیوه سیمانهای رزندیل انجام گیرد. رنگ سیمان سفت شده در هوای آزاد باید به صورت یک دست خاکستری مایل به آبی باشد و لکههای زرد رنگ نماینگر سیمان پرتلند ضعیف است.
ملاتی که در آب ساخته میشود باید دارای لبههای نازک باشد و اگر بعد از 24 ساعت ترکهایی را در لبههای آن مشاهده کردید، استفاده از آن در محیط های مرطوب نامناسب است و در غیر این صورت می توان به آن اطمینان کرد. این یک آزمایش بسیار ساده است و اگر قرار است سیمان پرتلند را در زیر آب استفاده کنید حتما باید آن را انجام دهید.
بدون شک سیمانی که به خوبی سوزانده و به شیوهای مناسب خرد میشود در هنگام استفاده با ماسه بسیار قویتر است، چرا که هر چه ریزچههای آن بهتر بتوانند ماسهها را احاطه کنند، توان سفت شدگی سیمان پرتلند هم بیشتر خواهد بود. همچنین سیمانی که به خوبی خرد شده بهترین انتخاب برای استفاده است. سیمانهایی که به خوبی سوزانده و به شیوهای مناسب خرد شدهاند بهترین ملاتهای ممکن را در اختیار قرار خواهند داد.
اندازه گیری معیار، "درجه عیار سیمان توسط درصدی اندازه گیری میشود که از سرندهایی با تعداد خاصی سوراخ در اینچ مربع رد نمیشود." سیمانی که از یک سرند با 2500 سوراخ با تنها 5 تا 10 درصد باقیمانده رد میشود، مطمئنا برای هر سازهای میتواند بسیار مناسب باشد.
مهمترین آزمایش سیمان مربوط به قدرت آن میباشد. این مرحله معمولا توسط آزمودن مقاومت کششی سیمان چه به صورت خالص یا به صورت مخلوط با ماسه انجام میپذیرد.
اگرچه ملات سیمان پرتلند معمولا تحت فشار تراکمی قرار میگیرد، مقاومت آن در برابر تراکم بسیار بیشتر از کشش میباشد، تا جایی که سیمان در بسیاری از اوقات با کششهای ضعیف هم شکسته میشود.
به شکل قالب درآوردن، روش آزمایش توان کششی سیمان یا ملات با استفاده از قالبی کردن سیمان یا ملات میباشد و بعد از مدت زمانی مشخص، از هم جدا شده و نیروی مورد نیاز برای ایجاد شکستگی به دقت اندازه گیری میشود. همانطور که از جانب جامعه مهندسین عمران توصیه شده است.
دستگاههای زیادی برای فروش وجود دارند، که مخصوص آزمودن سیمان ساخته شدهاند. ساختارهای بنایی یک دستگاه آزمودن سیمان میتواند توسط یک مکانیک و با هزینه حداقل ساخته شود.
این دستگاه به اندازه نمونههای پیشرفتهتر آن راحت یا دقیق نیست، اما برای استفادههای عملی تا حد زیادی مناسب است. این دستگاه اساسا از یک اهرم چوبی همسنگ شده ساخته میشود که 3 متر درازا دارد، بر روی یک پین افقی کار میکند، بین دو میله پهن قرار داشته که 50 سانتی متر با هم فاصله دارند. بر روی بازوی دراز این دستگاه یک چرخ دندهدار وجود دارد که وزن مشخصی را حمل میکند.
فاصلههای تکیه گاه به فوت و اینچ بر روی سطح اهرم و همچنین تاثیر مربوط به هر وزن در هر نقطهای ثبت میشوند. بست نگهدارنده قالب از بازوی کوچک و به فاصله 45 سانتی متر تکیهگاه آویزان میشود. بستهای نگهدارنده از جنس چوب هستند و با استفاده از اتصالهای کلویس به ترتیب به بازوی اهرم و صفحه زیرین وصل میشوند. پین از جنس آهن بوده و سوراخهای پین توسط واشرهای آهنی تقویت شدهاند.
زمانی که به فشارهای زیاد نیاز وجود دارد، وزنههای بیشتر بر روی باز آویزان میشوند. فشارهای 3000 پوندی با استفاده از این دستگاه به کار گرفته شدهاند.
در هنگام اضافه کردن بار بر روی قالب، توصیه میشود که در مورد سیمان پرتلند از 0 شروع شده و با نرخ 180 کیلوگرم در دقیقه افزایش پیدا کند، و همچنین در مورد سیمان و ملات طبیعی از 0 شروع شده و با نرخ 90 کیلوگرم در دقیقه افزایش یابد.
یک آزمایش سنگین ممکن است توسط آویختن بستها از یک تیرک یا پایه و سپس آویزان کردن یک سطل یا جعبه از بست پایینی انجام شود، که در آن تا زمان شکستن قالب شن ریخته می شود و سپس وزن آن حساب میشود.
در تمامی کارهای مهم مهندسی طبیعی است که پنجمین یا دهمین کیسه سیمان پرتلند را برای استحکام، کیفیت و قدرت آن امتحان کنند.
در هنگام ساختن پایه ستونها در ساختمانهای معمولی، بهترین کار ممکن این خواهد بود که ناظران ببینند تنها از محصولاتی با نامهای معتبر استفاده میشود و اینکه سیمانهای داخل کیسهها پوسته نزدهاند.
به هیچ وجه نباید از چنین سیمانهایی استفاده کرد.
برای خرید تیرچه کرومیت و تیرچه بتنی تماس بگیرید.
در جاهایی که قدرت و مقاومت بسیار بالایی مورد نیاز است، آزمونهایی دقیق باید بر روی هر کدام از سیمانهای مورد استفاده انجام شوند، چرا که حتی سیمانهایی که یک اسم دارند نیز ممکن است با همدیگر متفاوت باشند.
از رنگ سیمان پرتلند میتوان بعضی چیزها را در مورد آن فهمید، اما باید با استفاده از آزمونهای بیشتری برای تایید صحت مشاهدات استفاده کرد، از آنجا که یک سیمان بد باز هم ممکن است رنگ خوبی داشته باشد.
سیمان پرتلند خوب باید به یکی از رنگهای خاکستری یا خاکستری مایل به آبی باشد.
رنگ قهوهای یا خاکی مقدار بیش از اندازه خاک رس را مشخص میکند و نامطلوب بودن سیمان پرتلند را نشان میدهد، احتمال کوچک شدن و از بین رفتن آن بالا میباشد.
پودر زمخت خاکستری مایل به آبی احتمالا آهک زیادی دارد و احتمال ترکیدن آن بسیار است. نسبت نامناسب سوزاندن مواد نیز عموما با رنگ زرد نمایان می شود.
وزن سیمان پرتلند یکی از چیزهایی میباشد که باید گاهی اوقات به آن توجه ویژه داشت، اما از آنجا که هیچگاه چیز ثابتی نیست و نمیتوان آن را دقیقا تعیین کرد، چندان نمیتواند در تعیین ارزش سیمان موثر باشد.
هرچه سیمان خردتر شود حجیمتر خواهد شد و متعاقبا وزن کمتری خواهد داشت؛ همچنین سیمانی که چندان زیاد سوخته نشده است نسبت به سیمانهایی که به خوبی سوخته شدهاند وزن کمتری خواهند داشت. بنابراین وزن کمتر میتواند نشانگر خرد شدن مناسب یا سوختن نامناسب باشد.
وزن سیمان پرتلند را باید با استفاده از الک کردن آن در محفظهای به ارتفاع 3 فوت (حدود 91 سانتی متر) و صاف کردن سطح آن اندازه گرفت.
اندازههای به دست آمده به این صورت را میتوان به عنوان میانگینی برای سیمانهای معمولی به حساب آورد.
ملات زمانی به بار نشسته است که به درجهای از سختی رسیده باشد که بدون شکستن نتوان آن را تغییر داد، به عبارت دیگر زمانی که انعطاف پذیری خود را به صورت کامل از دست داده باشد.
سیمانهایی که سرعت صفه شدن زیاد دارند مخصوصا در سازههای زیر آب بسیار ارزشمند هستند.
آزمودن کارآیی، برای آزمودن فعالیت سیمان پرتلند در آب تنها آن را با مقداری آب تمیز مخلوط کنید (در دمای 343 تا 371 درجه سانتی گراد) تا خمیر سفتی درست کنید و دو یا سه قطعه با قطر 5 تا 7 سانتی متر و با قطر حدود یک ونیم سانتی متر درست کنید.
به محض اینکه قطعات آماده شدند، آنها را در آبی با دمای حدود 20 درجه سانتی گراد قرار دهید و به مقدار زمان سفت شدن دقت کنید که برای نگه داشتن یک سیم 30 سانتی متری نیاز دارد که به ترتیب دارای وزن های 120 و 1800 گرم میباشد.
زمانی که سیمان پرتلند وزن سبکتر را تحمل میکند، میگویند که به بار نشسته است؛ و زمانی که وزن سنگینتر را تحمل میکند، به این معنی میباشد که کاملا به بار نشسته است. با این حال، سیمانها پس از مدتی بسیار سختتر خواهند شد.
فعالیت سیمانها بر اساس مدت زمانی اندازه گیری میشود که در بین قرارگیری اولین وزن و اضافه کردن دومین وزن وجود دارد.
برای اطلاع از نرخ تیرچه صنعتی تماس بگیرید
افزایش دما باعث میشود که سیمان زودتر سفت شود در حالی که سرما باعث تاخیر در این فرآیند میشود. معمولا سیمان پرتلند میتواند سیم سنگینتر را در بازه دو تا پنج ساعت تحمل کند.
اولین سیمان پرتلند توسط جوزف آسپدین در لیدز، انگلستان ساخته شد که اختراع آن را در 21 اکتبر 1824 ثبت کرد. برای ساختن این سیمان، وی از آهک پودر شده و مقدار خاصی از خاک رس استفاده کرد که آنها را با استفاده از آب مخلوط کرد تا خمیر آن شکل بگیرد و سپس آن را در چندین تشت بزرگ آب زدایی کرد. بعد از این مرحله، وی آنها را به قالبهای مشخص برش داد و سپس در دمای بسیار زیاد به صورت پودر درآورد.
نام پرتلند به خاطر این حقیقت به این نوع سیمان داده شد که زمانی که آن را بر روی یک سطح صاف گسترده میکردند مانند سنگهای صیقلی پرتلند به نظر میرسید، که یکی از سنگهای ساختمانی در انگلستان بود.
از محصولاتی که سیمان پرتلند در ساخت آنها نقش دارد، تیرچه بتنی و تیرچه کرومیت است. در این محصولات نقش سیمان را نمیتوان نادیده گرفت.
سیمان پرتلند به ترکیبی همگن نیاز دارد که از نسبتهای مناسبی از کربنات آهک، آلومینا، سیلیکا و آهن تشکیل شده است. این ترکیب باید به اندازه کافی در معرض گرمای آنقدر بالایی قرار گیرد تا به آجر بسیار سخت شیشه شده، غلیظ و سنگین تبدیل شود و سپس با نیروی کافی خرد شود. نسبتهای درست ترکیبات بالا به ندرت در یک سنگ طبیعی یافت میشوند، بنابر این به دست آوردن آهک و آلومینا از منابع مختلف و سپس مخلوط کردن آنها به صورت مصنوعی و در نسبتهای مناسب ضروری میباشد.در حال حاضر، بیشتر سیمان انگلیس و بخش زیادی از سیمان آلمان به جای سنگ آهک سخت از گچ ساخته میشود. این گچ در نسبتهای مناسب با خاک رس مخلوط میشود، سپس در دستگاه سوزانده شده و دوغاب آن توسط وسایل مصنوعی یا در زیر نور خورشید خشک میشود. بعد از کار خشک کردن، مخلوط در حرارت بالایی سوزانده میشود و به شکل سنگ پا درمیآید که به آن "سرباره" میگویند. این سرباره خشک، پودر و غربال میشود و در نهایت به عنوان محصول نهایی مورد استفاده قرار میگیرد.
کیفیت سیمان به کیفیت مواد خام، نسبت ترکیبات، درجه سوزانده شدن، درجه خرد شدن و نظارت دائمی و علمی بر روی جزئیات فرآیند ساخت بستگی دارد.
اولین سیمان پرتلند آمریکایی توسط آقای دیوید او. سیلور در سال 1874 و در کوپلای ساخته شد. از آن زمان چندین کارخانه در ایالات متحده ساخته شدند، و در سال 1894 در این کشور 19 کارخانه وجود داشتند که نزدیک به 700,000 بشکه سیمان ساختند؛ با این وجود، این مقدار تنها 18 درصد مقداری بود که وارد کشور میشد. بیشتر سیمان پرتلند آمریکایی در حومه کوپلای ساخته میشود، و بزرگترین کارخانه سازنده آن سیمان اطلس میباشد که اکنون نزدیک به 1800 بشکه در روز تولید میکند. همه کارخانههای موجود در این منطقه از فرآیند خشک کردن سنگ آهک رسی برای ساخت سیمان استفاده میکنند.
مواد سازنده سیمان پرتلند که سنگ آهک و خاک رس است را میتوان در بسیاری از مناطق پیدا کرد به همین علت فرایند ساخت سیمان در همه جای جهان قابل اجرا میباشد.
چندین نوع سیمان پرتلند با استفاده از چندین آزمایش ثابت کردهاند که از لحاظ کیفیت فرقی با سیمانهای دیگر ندارند، و نتایج حاصل از استفاده آنها در بسیاری از عظیمترین کارهای مهندسی و همچنین بسیاری از ساختمانهای بزرگ کاملا رضایت بخش بوده است. موج شکنها با استفاده از سیمان پرتلند ساخته شدند و تاکنون از پس شدیدترین آزمونهای طبیعی برآمدهاند.
سیمان پرتلند خوب در مقایسه با سیمانهای طبیعی به آرامی سخت میشود، اما از لحاظ قدرت نهایی از آنها بسیار بالاتر است.
"سختی سیمان پرتلند با شکل گیری مواد معدنی به گونهای از سنگهای بلورین ایجاد میشود، که با زئولیتها قابل مقایسه است".
به دلیل هزینههای بیشتری که در ساخت سیمان پرتلند به کار میروند، قیمت بازاری آن تقریبا سه برابر قیمت سیمان رزندیل است، اما از آنجایی که قدرت بیشتر برای چیزهایی مانند ستونهای آجری یا سنگی یا پایههای بتنی مورد نیاز میباشد، سیمان پرتلند همیشه باید نسبت به سیمانهای دیگر ارجحیت داشته باشد.
در ساخت خانه تیرها و شاهتیرها نقش اساسی در استهکام آن ایفا میکنند و باید طبق نقشه و با دقت کامل در جای خود قرار داده شوند. در این مقاله میتوانید چگونگی ساخت شاهتیرها جهت استفاده در ساخت و ساز را با توجه به آییننامههای بین المللی ساختمان سال 2012 را یاد بگیرید. چگونگی قرارگیری دقیق آنها، استفاده کامل از ظرفیت آنها و محکم کردن آنها برای استفاده مداوم را یاد بگیرید. با رعایت اصول ساخت میتوان از تمام توان تیرها و شاهتیرها استفاده کرد و با قرار دادن اجزاء ساختمان مانند شاهتیرها، تیرها و دیوارها مطابق طرح تصویب شده از اشکالات بعدی جلوگیری کرد.
شاهتیرهای عرضی به گونهای قرار داده میشوند که تیرچههای کف به طور مستقیم در بالای آنها قرار میگیرند. آنها معمولا دارای ارتفاع مشابهی با حفرههای تحت فشار هستند. شاهتیرهای عرضی معمولا نیاز به تنظیمات کمی متفاوت در تراز پی و پایه دارند. از تراز پی تا انتهای این شاهتیرها باید قطعاتی برش داده شده و متصل شوند. پلهایی در این تراز باید ساخته شود به طوری که بالای آنها دارای فاصلهای به اندازه ضخامت این پلها در زیر تیرچهها همچنین تنها راه عملی برای تقویت سیستمهای کف ضعیف هستند. با آنها می توان از استقامت کف اطمینان داشت.
تیرهای مسطح به گونهای ساخته میشوند که بالای آنها به طور مسطح در تراز تیرچههای کف قرار بگیرد. این نوع شاهتیر نیازمند آن است که در تراز پی بر پایه دیوارها متصل شود. این همچنین نیازمند یک نوار یا آویز کف است تا به صورت دائمی اتصال برقرار کند. آگاه باشید، در حالی که ما ترجیح میدهیم از مدل نواری استفاده کنیم (که مورد تائید آیین نامه بین المللی ساختمان 2012 است) آنها در برخی از مناطق استفاده نمی شوند. مدل آویز کف نیز یک الزام برای تمام تیرهای مسطح در سیستم های کف مهندسی ساز هستند.
این خیلی ساده است که موقعیت قرارگیری تیرها را با محل دیوارهای باربر مقایسه کنید. آنها باید دقیقا مطابق یکدیگر باشند. توجه داشته باشید که حتی تغییرات جزئی در موقعیت دیوارها باید در محل قرارگیری شاهتیرها نیز اعمال شود. با وجود اینکه آیین نامهها کمی خروج از مرکزیت بین تیرها و دیوارها را مجاز میدانند، ما آن را به طور کامل توصیه نمیکنیم.
تا جایی که ممکن است شاهتیرها را با استفاده از شاغول به طور مستقیم قرار دهید. این کار بسیار ساده است. به هیچ وجه از روش دیگری استفاده نکنید، مگر اینکه کاملا از روش خود مطمئن باشید.
برای دانستن روش ساخت تیرچه بتنی به دیگر مقالات ما مراجعه کنید.
نسل جدید اتصالات تحت عنوان پیچ و مهره TimberLok وجود دارند. آنها سازگار با آیین نامه هستند و دارای قدرت اتصالهای مختلفی میباشند. آنها همچنین به راحتی میتوانند توسط یک راننده باتجربه به خانه شما حمل شوند. اگر فقط از گیرهها برای اتصال استفاده میکنید، از تعداد زیادی از آنها استفاده کنید؛ حداقل یک ستون از چهار مورد به ابعاد 2 × 12 به فاصله شانزده اینچ در هر لایه استفاده کنید. تمام تیرهای LVL بیش از دو لایه باید به یکدیگر پیچ شوند.
مقدار آب مهمترین عامل است که بر کیفیت بتن تازه تاثیر میگذارد. قابلیت کارکرد، اغلب اندازهگیری توانایی جریان بتن تازه در بین حفرهها و چگونگی فشرده شدن بتن بعد از سخت شدن است .
برای خرید تیرچه بتنی و تیرچه صنعتی با شماره های ما تماس بگیرید
اگر مقدار آب در بتن تازه مناسب باشد، قابلیت جریان بهتر و فشردهسازی بهتر خواهد داشت. در حالی که آب بیشتر قابل توجه است، اما این هم اثرات مضر نیز دارد. زیرا هنگامی که محتوای آب افزایش می یابد با همان میزان احتمال تفکیک و خراب شدن بتن نیز افزایش مییابد.
برای یک بتن همگن مناسب نکات زیر را در نظر بگیرید در حالی که ارزیابی محتوای آب از طریق نسبتهای مخلوط را ارزیابی کنید.
1. تقریبا آن مقدار آب را در نظر بگیرید که برای پر کردن حفرههای درون ذرات نیاز خواهد بود.
2. آن مقدار زیادی را که بر روی سطح ذرات جذب خواهد شد بردارید.
3. مقداری آب اضافی نیز در نظر بگیرید که ذرات شن، سیمان و سنگ دانهها آنرا جذب میکند.
اگر تنها مقدار زیادی آب به بتن در طول مخلوط کردن اضافه شود، احتمال تفکیک به حداقل میرسد.
مقدار آب مهم ترین عاملی است که بر کیفیت بتن پاشیده شده تاثیر میگذارد. قابلیت کارکرد اساسا معیاری است برای اینکه چگونه جریان بتن تازه در بین حفرهها جریان مییابد.
اگر بتنی قابلیت کارکرد کمتر از حد معمول داشته باشد، بتن به راحتی به حفرهها وارد میشود و در صورتی که قابلیت کارکرد بتن زیاد باشد، بتن در وزن همه حفرههای خالی پر نمیشود. و در عوض ، حفرههای زیادی در بتن باقی میماند که مقاومت بتن را کاهش میدهد.
اگر مقدار آب در بتن تازه بیشتر از این باشد به بتن، توانایی جریان بهتر، سهولت دستکاری و جابجایی و همچنین یک بتن فشرده تشکیل شده که پس از سخت شدن استحکام زیادی خواهد داشت. این نشان میدهد که بالاتر بودن مقدار آب برای بتن پاشیده شده، قابلتوجه است. اما میزان بالای آب هم اثرات منفی نیز دارد.
هنگامی که محتوای آب در بتن تازه افزایش مییابد با همان نسبت شانس تفکیک و از هم گسستگی بیشتر میشود.
این به این دلیل است که زمانی که مقدار آب در بتن افزایش مییابد نسبت به جریان بازدهی بتن افزایش مییابد. در حال حاضر وقتی جریان بتن افزایش مییابد در نتیجه چگالی بتن کاهش مییابد و هنگامی که این امر رخ میدهد، سنگ دانههای سنگین به سطح بالایی بتن و در نتیجه توزیع غیر یکنواخت قدرت در سطح مقطع بتن روی میدهد.
برای یک بتن همگن مناسب نکات زیر را در هنگام ارزیابی محتوای آب با استفاده از نسبتهای مخلوط در نظر بگیرید.
1. حداقل مقداری آب اضافه کنید، که برای پر کردن حفرههای درون ذرات نیاز خواهد بود.
2. یک مقدار اضافی نیز احتیاج خواهد بود که بر روی سطح ذرات جذب خواهد شد.
3. مقداری آب اضافی نیز بردارید که ذرات شن، سیمان و سنگ دانهها آنرا جذب کنند.
4. اگر تنها مقدار مناسبی آب به بتن در طول مخلوط کردن اضافه شود، احتمال تفکیک و گسستگی به حداقل میرسد.